"W WŁOCŁAWKU, stolicy urodzajnych i rolniczych Kujaw, najpierw rozwijał się przemysł rolniczy, jak młynarstwo i piwowarstwo, a później dopiero także i inne gałęzie przemysłu tu powstają. Ponieważ łatwy był dowóz do Włocławka z bliższych i dalszych okolic zboża, dlatego znajdowało się tu od czasów niepamiętnych wiele młynów wodnych, będących własnością biskupa lub kapituły, a wypuszczane one były mocą specjalnych przywilejów w dzierżawę długoletnią na prawie dziedzicznem i na określonych warunkach tak co do czynszu, jak i wszelkich innych świadczeń i danin na rzecz zamku biskupiego, do jakich się zobowiązywali dzierżawcy. Młynarz nie mógł bez zgody biskupa i kapituły młyna nikomu odstępować i biskup zwykle zastrzegał sobie, że jeżeli młynarz i jego spadkobiercy okażą się nieudolni do utrzymywania w należytym stanie młyna, to zawsze i w każdej chwili wolno będzie biskupowi wykupić ten młyn za pewną z góry oznaczoną w akcie dzierżawy sumę z rąk dzierżawców, ale jednocześnie też biskup i kapituła zobowiązywali się młyna z rąk dzierżawców - młynarzy bez poważnej przyczyny nie wykupywać.

"Pierwsze prace hydrotechniczne modyfikujące koryta rzeczne oraz zwiększające zasoby wodne w dorzeczu Zgłowiączki związane były z budową i funkcjonowaniem młynów wykorzystujących energię wody. Informacje o istnieniu młynów wodnych na rzece Zgłowiączce pojawiają się już w połowie XIII wieku w dokumentach dotyczących lokacji miasta Włocławka (Bieniak 1999). Jak podaje M. Morawski (1933) we Włocławku „stolicy urodzajnych i rolniczych Kujaw..... znajdowało się tu od niepamiętnych czasów wiele młynów wodnych" (s. 93). Do najstarszych młynów zaliczyć można (na podstawie Morawski 1933):

- Łęg - pierwsza informacja z 1277 r.,

- Rudny - wzmiankowany w przywileju lokacyjnym z 1339 r.,

- Słodowo o dwóch kołach mielących - pierwsza informacja z 1377 r.,

- Lisek o dwóch kołach mielących - pierwsza wzmianka z 1470 r.,

- Świech - pierwsza informacja z 1534 r.,

- Cziemiega /Lasek/ - wzmiankowany w przywileju z 1571 r.,

- Poraża o dwóch kołach mielących - wzmiankowany przywilejem z 1577 r."